qabarıqlı — sif. Qabarıq şəkildə olan; qabarıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabartma — 1. «Qabartmaq»dan f. is. 2. sif. Çıxıntılı, qabarıq. Qabartma naxış. Qabartma yazı. // Qabarıq şəkillərdən, naxışlardan ibarət. Qəbir . . sandıq şəklində bir daşdan ibarət olub, dörd tərəfində Ceməstin həyati vəqələrini təsvir edən qabartma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təzad — is. <ər.> 1. Ziddiyyət, əkslik. Vaxtilə bir birini anlamamış iki aləm bütün təzadı ilə qarşı qarşıya gəldi. Ç.. Tehran qabarıq bir təzad içərisində öz adi həyatını yaşayırdı. M. İ.. 2. ədəb. inc. Müəyyən bir fikir və hissi daha qabarıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırtqırt — (Kürdəmir) qabarıq səthli (parça). – Mənim qırtqırt parçadan donum var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ticvan — (Salyan) ortası dik, qabarıq daş … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bərcəstə — f. 1) görkəmli; 2) qabarıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
antunim — <yun.> dilç. Başqa sözə qarşı əks məna daşıyan söz. Antonimlər fikrin oxucuya qabarıq çatmasına kömək edir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aynacıq — is. dan. Kiçik ayna, balaca güzgü. Burada üç çilçıraq, kiçik aynacıqların qabarıq ornamentləri, mozaika və s. nəzərdə tutulmuşdur. «İncəsənət» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bariz — sif. <ər.> Aşkar, aydın, əyani, qabarıq, gözəçarpan. Bariz dəlillər. – Atanın bu xasiyyətləri qızı ilə qarşılaşdığı zaman daha bariz bir şəkildə meydana çıxır. M. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
